Ένα από τα πράγματα που μας έμαθαν όταν ήμασταν μικροί ήταν να περιμένουμε για να χαρούμε τις μεγάλες στιγμές της ζωής. (Τι σημαίνει "μεγάλη στιγμή" βέβαια, ας μην το πιάσουμε.)
Δεν άκουσα ποτέ κανέναν μεγάλο να λέει να χαρούμε τη ζωή μας εκείνη τη στιγμή που τη ζούσαμε. Μπορεί να το έκαναν κάποιοι, αλλά ως προτροπή; Ποτέ.
Και ακόμα χειρότερα: μας έμαθαν να μην πολυχαιρόμαστε γιατί "το κακό δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει".
Με τέτοια μαθήματα, πώς να μη βγει κομπλεξική μια ολόκληρη κοινωνία;
|
|